टाइगर टप्स होटलको इतिहास

आजभन्दा ६१ वर्ष अगाडि वि.सं. २०२१ साउन २० गते राजा महेन्द्रको विश्वासपात्रको रुपमा रहेका जोन भर्नान कोपम्यानले होटल टाइगर टप्सको शुरूवात गरेका थिए । त्यो समय होटल चलाउनका लागि १५ वर्षको लागि चितवनको जङ्गलको बिचमा रहेको १७० एकड जमिन सरकारसँग भाडामा लिएका थिए । साथै होटल सञ्चालनको लागि तथा अन्य प्रयोजनका लागि जङ्गलको १००० वर्गमाइल क्षेत्र समेत लिएका थिए । 

जोन कोपम्यानले आफ्ना दुइ लगानीकर्ताको रुपमा अमेरिकी राज्य डल्लासका हर्वर्ट डब्लु क्लेन र टोडी लि विन्ने जुनियरलाई आफ्नो साझेदारका रुपमा ल्याए । होटल राम्रै सञ्चालनमा रह्यो । टाइगर टप्सले निकै विशिष्ट पाहुनाहरूलाई सत्कार गर्ने अवसर पायो । २०२८ सालमा राजा महेन्द्रको जीवनको अन्तिम समय जोन कोपम्यान बिताइ रहेका थिए । 

दुइजना ह्विस्कीमा रमिरहँदा नै अचानक राजा महेन्द्रलाई हृदयघात भए पछि कोपम्यानले नै शाही चिकित्सक सुशिल चन्द्र हल्डर लाई बोलाएका थिए । साथमा शाही चिकित्सक सच्चेकुमार पहाडी तथा मृगेन्द्रराज पाण्डे पनि खटिएका थिए । तर उपचारको लामो प्रयास पछि पनि नसके पछि भारतीय चिकित्सक एमएल भाटियालाई बोलाइयो । तर पनि राजा महेन्द्रलाई जीवित गर्न सकिएन । राजा महेन्द्रको केही दिनमा नै निधन भयो । 

यसरी राजाको निधन भएपछि कोपम्यानको भूमिका विवादास्पद रह्यो । कतिले राजा महेन्द्रको हत्याका लागि कोपम्यानलाई सिआईएले लगाइएको भन्ने आरोप पनि लाग्यो । जसले गर्दा उनी नेपाल बस्न सकेनन् । वा भनौ स्वार्थ पुरा भएपछि उनले १५ वर्षको लागि होटल सञ्चालनको जिम्मा लिएको राजाको देहावसान पछि अचानक २०२९ सालमा नेपालबाट पलायन भए । पलायन हुनु अगाडि उनले आफूले चलाइरहेको होटल टाइगर टपको जिम्मा जिम एडवर्डसलाई लगाएर बाहिरिए ।
खासमा जोन कोपम्यान जन्मले भारतीय थिए । अमेरिकी मिसनरीको सन्तानका रुपमा उनको जन्म भारतीय शहर अम्बालामा भएको थियो । बाल्यकाल तथा युवाकाल अम्बाला र मसुरीमा बिताए । मसुरी रहँदा नै गढवालका जंगलहरुमा शिकार खेल्न थालिसकेका थिए । उनी शिकारी थिए । नेपालमा शिकारका लागि आउँदा दुइ शिकारी बिच भेट भयो । राजा महेन्द्रले उनलाई नेपालको तराइ क्षेत्रमा शिकार खेल्ने अनुमति नै दिए । यही कारणले उनले विदेशी धनाढ्यहरूलाई तराइको जङ्गलमा शिकार खेल्ने व्यवसाय नै चलाउँथे । 

यसरी विदेशीहरू निकै आउन थालेपछि उनले मेघौलीको जङ्गलको बिचमा होटल खोल्ने तैयारी गरे । हुन त यो कुरा एउटा सपनामा देखेको कथा जस्तो थियो । उनले निकै ठूलो सपना देखेर नै मेघौलीको जंगल बिच होटल खोल्ने तैयारी गरेका थिए । काँधमा बन्दुक बोकेर शिकार खोज्दै हिड्ने कोपम्यानले अमेरिकी राज्य डलासका दुइ तेल ब्यापारी अरवपति धनाध्य टोडी र क्लेनलाई साथमा लिएर होटल खोल्ने तैयारी गरे । तत्कालिन राजा महेन्द्रसंग जङ्गलको बिच होटल खोल्ने अनुमति मागे । अनुमति पाए पछि होटल खोल्ने तैयारी भयो । होटलको नाम रोजे बाघको माथि अर्थात Tiger Tops । बाघ तल हिडिरहँदा बाघको माथि बसेर हेर्न मिल्ने होटल थियो त्यो । चारवटा रेशमी कपासको रुख (Kapok Tree) लाई जोडेर चारवटा कोठा भएको घर बनाए । जसमा कोन आकारको छाना बनाए । भुइलाई सम्म बनाउन राप्ती नदीबाट ढुङ्गा ल्याए । जंगलबाट काठ, बाँस र घाँसहरु ल्याएर फुसको छाना बनाए । कोठाबाट हिमाली दृश्य हल्का देखिन्थ्यो । 

होटल तैयार भएको तीन महिना पछि पहिलो पाहुनाहरुका रुपमा पाँच अमेरिकी धनाड्यहरु आइपुगे ।उनीहरुका लागि डिसी ३ विमान मेघौली ल्याउन सानो विमानस्थल नै बनाइयो । शाही नेपाल वायुसेवा निगमको डिसी ३ विमान चार्टर्ड गरेर मेघौली आइपुगेका थिए । टाइगर टप्सका कर्मचारीहरुको पोशाक पनि भिन्न बनाइएको थियो । सैनिकहरुका पोशाकका रुपमा तैयार बनाइएको थियो । एकतर्फ खुकुरी भिरेको अर्को काँधमा बन्दुक झुन्ड्याएका ति कर्मचारी देख्दा नेपाली सेना नै जस्तो लाग्थ्यो । 

२०२९ सालमा एक संयोग थियो वा पूर्व योजना थियो । अमेरिकी शहर न्यूयोर्कमा डलासका दुइ धनाध्यले जिम एडवर्ड्सलाई भेटे । जिम एडवर्ड्स भर्खर भर्खर नेपालमा पर्यटन सम्बन्धि ब्यबसाय शुरु गर्न खोज्दै थिए । त्यस भेटमा दुइ धनाध्यले नेपालमा होटल ब्यबसाय चलाउन नसकेको तथा बिक्री गर्न चाहेको जानकारी दिए पछि जिम एडवर्ड्स किन्न इच्छुक भए । 
कथा यति मै सिमित भएन । दुई धनाड्यको पर्याप्त लगानी रहेको टाइगर टप्सबाट जोन निकालिएको बक्तव्य प्रसारित भएको थियो । टाइगर टप्समा कर्मचारीका तलवहरु तिर्न बाकी थिए । होटलमा ग्राहक आउन छोडिसकेका थिए । पालिएका हात्तीहरु पनि भोकै थिए । जिमले किने पछि जिम पैसाले भरिएको सुटकेश बोकेर जिमका ब्यापारिक साझेदार चक र कर्मचारी एलिजावेथका साथ हिडेरै टाइगर टप्समा पुगे । उनले पून टाइगर टप्सलाई उचाइमा पुर्याउन निकै मेहनत गरे । 

यता राजा महेन्द्रको अचानक चितवनको छुट्टीमा देहावसान हुनु, जोन कोपम्यानले राजा महेन्द्रको मसंग अन्तिम समय ह्विस्कीको चुस्की लिँदै गर्दा हृदयघात भएको भनेर भन्नु र त्यसको केही समय पछि नै कोपम्यान एक सानो ब्याग बोकेर सदाका लागि नेपालबाट बाहिरिनु । यो सबै केवल संयोग नभएको शंका गर्ने पर्याप्त कारण थिए । हुन पनि राजा महेन्द्र चितवनमा शिकारका लागि नै पुगेका थिए । र शिकारमा कोपम्यान नै साथमा हुन्थे । त्यस रात पनि शिकारबाट फर्किए पछि कोपम्यान र राजा महेन्द्र ह्विस्कीको चुस्की लिँदै गफिँदै थिए । अचानक राजा महेन्द्रलाई हृदयघात भयो र सदाका लागि विदा भए । राजा महेन्द्रको अचानक अन्तले नेपालको राजनीतिमा ठूलो धक्का पुग्यो । बिकासका कतिपय योजनाहरु टुहिए । राजा महेन्द्रको देहावसानमा भित्र भित्र भारत खुशी भयो ।
नेपालबाट सदाका लागि बाहिरिएका कोपम्यान शुरुमा डेनमार्क पुगे । त्यसपछि केन्यामा पुगेर पून त्यहाँ जंगल रिसोर्ट नै खोले । नेपालबाट बाहिरिन बाध्य हुनुको कारणमा कोपम्यान भने जिम एडवर्ड्सलाई दोष लगाउँछन् । उनलाई दुश्मनका रुपमा हेर्छन कोपम्यान । उनकै कारणले नेपाल फर्कन नसकेको भन्छन् । 

खैर टाइगर टप्स त्यसपछि जिम एडवर्ड्सले चलाए । जे जसरी जसले चलाए पनि यो होटलका कारण नेपालको नाम विश्वमा फैलिएको थियो । जिम एडवर्ड्सको २०६५ सालमा निधन भएपछि होटल उनका छोरा क्रिस्टिन एडवर्ड्सले सञ्चालन गर्न थालेका थिए । अचानक नेपालको कानुनमा केही परिवर्तन आयो । २०६९ सालमा जंगल भित्र होटल सञ्चालनमा रोक लाग्यो । जसले गर्दा चितवनको जङ्गलमा सञ्चालन भइरहेका पाँच होटल टाइगर टप्स, मचान वाइल्ड लाइफ रिसोर्ट, चितवन जंगल लज, आइल्यान्ड जंगल रिसोर्ट र टेम्पल टाइगर रिसोर्ट बन्द भए । 

अहिले टाइगर टप्स भुत महल जस्तै भएको छ । केही कर्मचारी अझै पनि होटलमा पुग्ने गर्दछन् । होटल मालिकलाई अझै पनि सरकारको नीति परिवर्तन भएर होटल सञ्चालन हुनेमा आशा बाकी नै छ । होटल सञ्चालनमा आउन सक्ला वा नसक्ला आफ्नो ठाउँमा छ । तर टाइगर टप्सको वेवसाइटमा भने तपाइले होटलका वास्तविक निर्माता जोन कोपम्यानको नाम कतै पाउनुहुने छैन । जिम एडवर्ड्सले जोन कोपम्यानको नाम कतै पनि उल्लेख गर्न आबश्यक नै ठानेन । (source-Sunil Ullak facebook page)